| 1 | Behoed mij, Heer, hoor naar mijn klagen! |
| De vijand trekt mij tegemoet. | |
| Al wat er woelt en onrecht doet | |
| is tegen mij, legt mij zijn lagen. | |
| Doe redding dagen! |
| 2 | Hun tong is als een scherpe degen, |
| hun woord is als een pijl gepunt | |
| op mijn onschuldig hart gemunt. | |
| Zij zijn in hinderlaag gelegen | |
| langs al mijn wegen. |
| 3 | Zij zeggen: "Laat ons strikken spannen, |
| geen ziet ze, geen die ons verraadt!" | |
| Zij zijn voortdurend uit op kwaad | |
| en pochen op hun slinkse plannen | |
| mij t' overmannen. |
| 4 | Wie zal hun listig hart doorgronden? |
| Daar treedt de Heer hun tegemoet. | |
| Hoe zijn zij in hun overmoed | |
| door zijn geduchte pijl gevonden! | |
| Zie toch hun wonden! |
| 5 | Het vlijmscherp wapen dat zij smeedden, |
| hun tong, het werktuig van hun macht, | |
| heeft nu henzelf ten val gebracht. | |
| God sloeg hen, zij zijn zonder vrede- | |
| door elk gemeden. |
| 6 | Lof zij den Heer! Laat elk Hem vrezen |
| en spreken van zijn grote daad. | |
| Oprechten mogen vroeg en laat | |
| schuilen bij Hem en vrolijk wezen. | |
| God zij geprezen. | |
| Terug naar boven | |
Psalmen uit het Liedboek voor de Kerken (1973)