| 1 | Waarom toch het kwaad zo te prijzen, |
| ontzaggelijke held? | |
| God immers heeft zijn gunstbewijzen | |
| vast over ons gesteld. | |
| Uw tong die als een scheermes snijdt | |
| werkt enkel bitterheid. |
| 2 | Uw voorkeur gaat uit naar het kwade, |
| de leugen lacht u aan. | |
| Uw woorden brengen schand' en schade. | |
| Gij laat de laster gaan. | |
| Maar God, die elke waan doorbreekt, | |
| breekt u wanneer Hij spreekt. |
| 3 | Hij zal voor zijn macht u doen bukken, |
| teniet doen in het stof. | |
| Hij zal u uit het leven rukken, | |
| ontwort'len uit uw hof. | |
| En 't volk dat veilig is bij God, | |
| zal lachen om uw lot. |
| 4 | "Daar ligt hij die God zo verachtte, |
| die snoever van geweld, | |
| die alles van zichzelf verwachtte. | |
| Daar ligt hij neergeveld. | |
| Daar ligt hij die zijn buidel had | |
| tot schutse en tot schat". |
| 5 | Gods lof draag ik door de seizoenen; |
| zijn daden houden stand. | |
| Ik zal als een olijfboom groenen, | |
| beschaduwd door zijn hand. | |
| Wij wachten, aan U toegewijd, | |
| uw goed' aanwezigheid. | |
| Terug naar boven | |
Psalmen uit het Liedboek voor de Kerken (1973)