| 1 | Met heel mijn hart zing ik uw eer, |
| prijs ik uw wonderwerken, Heer. | |
| Ik wil mij in uw naam verblijden, | |
| U, hoogste God, mijn psalmen wijden. |
| 2 | Mijn vijand, dreigend opgesteld, |
| ligt door uw aanblik neergeveld. | |
| Gij zijt ten rechterstoel gestegen | |
| om recht en onrecht af te wegen. |
| 3 | Die tegen U zijn opgestaan, |
| hebt Gij in eeuwigheid verdaan. | |
| Verstoven zijn de goddelozen, | |
| een puinhoop werd de stad der bozen. |
| 4 | God heeft zijn rechtstoel opgericht, |
| zijn troon in eeuwigheid gesticht. | |
| Hij zal de volken voor zich stellen | |
| en zijn rechtvaardig vonnis vellen. |
| 5 | Heer, Gij bewaart wie tot U vliedt. |
| Die U vertrouwt, verlaat Gij niet. | |
| Een burcht voor wie in nood verkeren, | |
| een vaste burcht is onze Here. |
| 6 | Psalmzingt Hem die in Sion woont! |
| Meldt alle volken hoe Hij troont: | |
| geen arme die vergeefs zal smeken, | |
| geen bloedschuld die Hij niet zal wreken. |
| 7 | Heer, die mij haten zijn mijn dood. |
| Geef mij toch uitkomst uit de nood, | |
| geef mij een ingang der genade, | |
| dat ik mag zingen van uw daden. |
| 8 | Het volk dat val en strikken zet, |
| Godlof, valt in zijn eigen net! | |
| De Heer zal zich rechtvaardig tonen | |
| en ieder naar zijn werken lonen. |
| 9 | Ten dode voert het duister pad |
| van al het volk dat God vergat. | |
| Maar wie ellendig is, mag hopen. | |
| Het heil blijft voor de arme open. |
| 10 | O Heer, sta op, toon wie Gij zijt, |
| richt allen in gerechtigheid | |
| en laat ontsteltenis hen treffen, | |
| dat zij hun sterf'lijkheid beseffen. | |
| Terug naar boven | |
Psalmen uit het Liedboek voor de Kerken (1973)