Psalm 9

1
Met heel mijn hart zing ik uw eer, 
prijs ik uw wonderwerken, Heer. 
Ik wil mij in uw naam verblijden, 
U, hoogste God, mijn psalmen wijden. 

2
Mijn vijand, dreigend opgesteld, 
ligt door uw aanblik neergeveld. 
Gij zijt ten rechterstoel gestegen 
om recht en onrecht af te wegen. 

3
Die tegen U zijn opgestaan, 
hebt Gij in eeuwigheid verdaan. 
Verstoven zijn de goddelozen, 
een puinhoop werd de stad der bozen. 

4
God heeft zijn rechtstoel opgericht, 
zijn troon in eeuwigheid gesticht. 
Hij zal de volken voor zich stellen 
en zijn rechtvaardig vonnis vellen. 

5
Heer, Gij bewaart wie tot U vliedt. 
Die U vertrouwt, verlaat Gij niet. 
Een burcht voor wie in nood verkeren, 
een vaste burcht is onze Here. 

6
Psalmzingt Hem die in Sion woont! 
Meldt alle volken hoe Hij troont: 
geen arme die vergeefs zal smeken, 
geen bloedschuld die Hij niet zal wreken. 

7
Heer, die mij haten zijn mijn dood. 
Geef mij toch uitkomst uit de nood, 
geef mij een ingang der genade, 
dat ik mag zingen van uw daden. 

8
Het volk dat val en strikken zet, 
Godlof, valt in zijn eigen net! 
De Heer zal zich rechtvaardig tonen 
en ieder naar zijn werken lonen. 

9
Ten dode voert het duister pad 
van al het volk dat God vergat. 
Maar wie ellendig is, mag hopen. 
Het heil blijft voor de arme open. 

10
O Heer, sta op, toon wie Gij zijt, 
richt allen in gerechtigheid 
en laat ontsteltenis hen treffen, 
dat zij hun sterf'lijkheid beseffen. 
  
  

Psalmen uit het Liedboek voor de Kerken (1973)