| 1 | O Heer, blijf toch niet vragen. |
| Gij weet dat ik U haat, | |
| dat ik geen kruis wil dragen, | |
| niet gaan waarheen Gij gaat. | |
| O Heer, blijf toch niet vragen. |
| 2 | O Heer, heb mededogen. |
| Vraag toch niet weer. Gij weet | |
| dat ik U steeds verloochen, | |
| dat ik U steeds vergeet. | |
| O Heer, heb mededogen. |
| 3 | Gij vraagt ten tweeden male. |
| Gij, Herder, spreekt zo zacht | |
| van schapen die verdwalen | |
| en kermen in de nacht. | |
| Gij vraagt ten tweeden male. |
| 4 | Heer, blijf mij niet ontroeren. |
| Ik stond wel voor U klaar, | |
| als ik een zwaard mocht voeren; | |
| maar dit is mij te zwaar. | |
| Heer, blijf mij niet ontroeren. |
| 5 | Ten derden male vraagt Gij. |
| Gij laat niet van mij af. | |
| Mijn haat, mijn opstand draagt Gij, | |
| begraaft ze in uw graf. | |
| Ten derden male vraagt Gij. |
| 6 | Gij weet toch alles, Here. |
| Ik heb U lief. Gij weet: | |
| liefde zal mij verteren, | |
| zelfs als ik U vergeet. | |
| Gij weet toch alles, Here. |
| 7 | O Heer, vraag altijd verder. |
| Uw liefde triomfeert. | |
| Huurlingen worden herder. | |
| Het offerlam regeert. | |
| O Heer, vraag altijd verder. | |
Liedboek voor de Kerken 1973