1 | Gij volgt ons uit Jeruzalem |
en spreekt zodat ons in uw stem | |
waar Gij de schriften open doet, | |
het woord van den beginne groet. |
2 | Zo zult Gij ons terzijde gaan; |
want Gij zijt waarlijk opgestaan, | |
in 't breken van ons brood zijt Gij | |
ons in ons eigen huis nabij. |
3 | O Heer, tot U zo bidden wij, |
blijf in ons midden, wees nabij, | |
steek Gij ons dorre hart in brand | |
al zijn wij traag door onverstand. |
4 | Wanneer ons dan de avond wenkt, |
de schaduw van ons leven lengt, | |
wees onze laatste reisgenoot, | |
een metgezel in alle nood. | |
Liedboek voor de Kerken 1973