1 | Zo laat Gij, Heer, uw knecht, |
naar 't woord hem toegezegd, | |
thans henengaan in vrede, | |
nu hij uw zaligheid, | |
zo lang door hem verbeid, | |
gezien heeft op zijn bede. |
2 | Een licht, zo groot, zo schoon, |
gedaald van 's hemels troon, | |
straalt volk bij volk in de ogen, | |
terwijl 't het blind gezicht | |
van 't heidendom verlicht | |
en Isrel zal verhogen. | |
Liedboek voor de Kerken 1973