| 1 | Gij hebt met uw brede gebaren |
| de mensen gestrooid uit uw hand | |
| en in de seizoenen der jaren | |
| volmaakt Gij de oogst op uw land. |
| 2 | In deze onstuimige lente, |
| waarin heel de wereld bestaat, | |
| verwekt Gij de elementen | |
| en wie scheidt het goed van het kwaad? |
| 3 | En wie zal het zaad onderscheiden, |
| het zij tot verval of tot eer? | |
| Uw regen geeft regen aan beide, | |
| uw zon ziet op beide terneer. |
| 4 | Heer, zijn wij het zaad van uw akker, |
| Gij doet ons ontkiemen tot graan. | |
| Wij sliepen en Gij roept ons wakker, | |
| Gij doet ons uit aarde ontstaan. |
| 5 | Wij groeien de aarde te boven, |
| wij rijpen in weer en in wind, | |
| totdat Gij in garven en schoven | |
| de mensen tezamen bindt. |
| 6 | En als Gij ons brengt in uw schuren |
| ten tijde der eeuwigheid, | |
| o laat ons het dorsen verduren | |
| waarmee Gij het graan onderscheidt! | |
Liedboek voor de Kerken 1973