| 1 | Een mens te zijn op aarde, |
| is eens voorgoed geboren zijn, | |
| is levenslang geboortepijn. | |
| Een mens te zijn op aarde | |
| is leven van de wind. |
| 2 | De bomen hebben wortels |
| de bomen mogen stevig staan | |
| maar mensen moeten verder gaan. | |
| De bomen hebben wortels | |
| maar mensen gaan voorbij. |
| 3 | De vossen hebben holen |
| de mensen weten heg noch steg | |
| zijn altijd naar hun huis op weg. | |
| De vossen hebben holen | |
| maar wie is onze weg? |
| 4 | De mensen hebben zorgen |
| het brood is duur, het lichaam zwaar | |
| en wij verslijten aan elkaar. | |
| Wie kent de dag van morgen? | |
| De dood komt lang verwacht. |
| 5 | Een mens te zijn op aarde |
| is pijnlijk begenadigd zijn | |
| en zoeken, nooit verzadigd zijn, | |
| is rusten in de aarde | |
| als alles is volbracht. |
| 6 | Hoe zullen wij volbrengen |
| wat door de eeuwen duren moet | |
| een mens te zijn die sterven moet? | |
| Wij branden van verlangen | |
| tot alles is voltooid. | |
Liedboek voor de Kerken 1973