| 1 | Gij die alle sterren houdt |
| in uw hand gevangen, | |
| Here God, hoe duizendvoud | |
| wekt Gij ons verlangen! | |
| Ach, ons hart | |
| is verward, | |
| leer het op uw lichte | |
| hoge rijk zich richten. |
| 2 | Want de lichten die wij zelf |
| aan de hemel stelden, | |
| glinst'rend in het zwart gewelf, | |
| sterren, ongetelde, | |
| al hun glans | |
| dooft nochtans, | |
| dan is heel ons leven | |
| door de nacht omgeven. |
| 3 | God, is dan wat U verliet |
| uit uw hand gevallen? | |
| Mist Gij onze wereld niet | |
| bij uw duizendtallen? | |
| Blijf niet ver, | |
| doe een ster | |
| in de nacht ons gloren, | |
| of wij zijn verloren! |
| 4 | Christus, stille vaste ster, |
| o Gij licht der lichten, | |
| waarnaar wij van her en der | |
| onze schreden richten, | |
| geef ons moed; | |
| 't is ons goed | |
| U te zien, Getrouwe, | |
| uw hoog rijk te aanschouwen. | |
Liedboek voor de Kerken 1973