4 | O Heer, ik ben verwonnen, |
ik ken 't in mijn gemoed. | |
Maak van mijn ogen bronnen | |
van water en van bloed, | |
die tot de hemel springen | |
tot voor uw majesteit, | |
op dat zij U bedwingen | |
tot uw barmhartigheid. |
5 | Doe toch zo grote dingen |
aan mij, benauwde man, | |
dat daar uw eng'len zingen | |
in eeuwigheden van. | |
Uw goedheid en het wonder | |
dat niet kan zijn voleerd, | |
dat is dat Gij een zonder | |
zo zalig hebt bekeert. | |
Liedboek voor de Kerken 1973