| 1 | O God, die droeg ons voorgeslacht, |
| in nacht en stormgebruis, | |
| bewijs ook ons uw trouw en macht, | |
| wees eeuwig ons tehuis! |
| 2 | De schaduw van uw troon omsloot |
| uw heiligen weleer, | |
| bij U beveiligd is ons lot | |
| en zeker ons verweer. |
| 3 | Gij zijt, van voor Gij zee en aard' |
| hebt door uw woord bereid, | |
| altijd dezelfde, die Gij waart, | |
| de God der eeuwigheid! |
| 4 | En duizend jaar gaan als de dag |
| van gist'ren voor U heen, | |
| een schaduw, een gedachte vaag, | |
| een nachtwaak, die verdween. |
| 5 | De tijd draagt alle mensen voort |
| op zijn gestage stroom; | |
| ze zijn als gras, door zon verdord, | |
| vervluchtigd als een droom. |
| 6 | O God, die droeg ons voorgeslacht |
| in tegenspoed en kruis, | |
| wees ons een gids in storm en nacht | |
| en eeuwig ons tehuis! | |
Liedboek voor de Kerken 1973