| 1 | Gij hebt het daglicht weggenomen, |
| en over onze levenstijd | |
| begint erbarmend uit te stromen | |
| de rust die Gij uw volk bereidt. |
| 2 | Er is gearbeid en gezondigd |
| met recht verstand en dwaas beleid. | |
| God, die aan allen vreˆ verkondigt, | |
| wij hopen op barmhartigheid. |
| 3 | Uw Zoon, die voor ons lange nachten |
| bij U gepleit heeft in gebed, | |
| heeft onze daden en gedachten | |
| gereinigd en de rust gered. |
| 4 | Hij wil, dat ons de slaap zal sterken |
| tot louter leven, stervensmoed, | |
| en rekent al zijn zuiv're werken | |
| ons toe in 't stromen van zijn bloed. |
| 5 | Dies kunnen wij een ruste vinden |
| als aan het vaderhart een kind. | |
| God geeft de slaap aan zijn beminden, | |
| en Christus broed'ren zijn bemind. |
| 6 | Heer, schik Gij zelf dan onze leden |
| tot korte of lange slapenstijd. | |
| Wij zijn voor heden afgestreden, | |
| en morgen kome uw zaligheid. |
| 7 | Op uwe morgen zult Ge ons halen. |
| We ontstijgen aan dit aards bestaan, | |
| en gaan uw hoge vensters stralen | |
| recht op uw open huisdeur aan. | |
Liedboek voor de Kerken 1973