| 1 | De nacht, de moeder van de rust, |
| des hemels grote fakkel blust. | |
| Van arbeid zijn de leden moe, | |
| de sluimer drukt de ogen toe. |
| 2 | O Hoeder groot van Israël, |
| wees ons een trouwe nachtgezel, | |
| en wakker om ons henen ziet, | |
| zo vrezen wij de vijand niet. |
| 3 | Gij hebt al wat op aarden is |
| begraven in de duisternis, | |
| begraaf ook onze zonde boos | |
| in uw genade grondeloos. |
| 4 | Wanneer het lichaam slapen gaat, |
| de ziele toch niet slapen laat, | |
| maar waken tot U alletijd, | |
| die aller zielen Vader zijt. |
| 5 | Totdat het aardse wederom |
| in zoete slaap ter aarden kom, | |
| de geest in volle zaligheid | |
| daar hem de rust is toegezeid. | |
Liedboek voor de Kerken 1973