| 1 | God die het al geschapen heeft, |
| het al regeert, met licht omgeeft | |
| als met een kleed de dageraad, | |
| die 's nachts ons vredig slapen laat, |
| 2 | de leden languit uitgestrekt |
| tot hen gesterkt het daglicht wekt, | |
| de geest in vrede en bevrijd | |
| van alle angst en bitterheid, |
| 3 | U zij voor deze dag gebracht |
| de dank en eer, weer valt de nacht; | |
| U lof verschuldigd zingen wij | |
| de avondhymne, sta ons bij. |
| 4 | U prijz' des harten diepste grond, |
| U loov' het loflied van de mond, | |
| een zuiv're liefde min' U zeer, | |
| een nucht're geest geev' U de eer, |
| 5 | opdat wanneer het daglicht is |
| omsluierd door de duisternis, | |
| 't geloof niet in het duister zwicht | |
| maar door zijn glans de nacht verlicht. |
| 6 | Geef dat geen slaap de geest omhult, |
| dat enkel slape vrees en schuld, | |
| dat ons een rein geloof behoudt | |
| voor wat des nachts de ziel benauwt. |
| 7 | Los van het kwade groeie nu |
| diep in ons hart de droom van U. | |
| Vrees voor des vijands haat en list | |
| verstore niet meer onze rust. |
| 8 | Tot Christus en de Vader gaat, |
| tot beider Geest des avonds laat | |
| ons bidden dat in almacht Hij, | |
| drievoudig een, ons sta ter zij. | |
Liedboek voor de Kerken 1973