| 1 | Ik zal, zo spreekt de Here |
| de schapen die Mij overbleven | |
| vanwaar Ik ze verspreidde | |
| naar 't eigen land doen wederkeren. | |
| Ik zal ze goede herders geven | |
| om daar te weiden. |
| 2 | Daar zal, zo spreekt de Here, |
| mijn kudde generlei verschrikking | |
| of kwaad meer hoeven vrezen, | |
| maar vruchtbaar zijn en zich vermeren. | |
| Zij zal, verzadigd in verkwikking, | |
| gelukkig wezen. |
| 3 | Daar zal, zo spreekt de Here, |
| als Ik van Isrel op deed trekken | |
| wat mijn genade spaarde, | |
| een koning nar mijn recht regeren. | |
| Ik zal uit Davids stam verwekken | |
| een spruit rechtvaardig. |
| 4 | Daar zal, zo spreekt de Here, |
| men zeggen: nu mag Juda leven, | |
| Israël veilig wonen! | |
| Zo waarlijk is dit als de Here | |
| leeft, die zijn volk wel had verdreven | |
| maar thuis deed komen! | |
Liedboek voor de Kerken 1973