1 | Breek ons, Heer, het brood, |
als bij die getrouwen, | |
die Gij na uw dood | |
leven deedt aanschouwen | |
dat we U kennen mogen. | |
Open uit den hoge | |
ons de ogen. |
2 | Geen kan waardig zijn, |
hoe hij ook verlange, | |
om in brood en wijn | |
U, Heer te ontvangen. | |
Ondoorgrond'lijk wonder: | |
Gij hebt uit de zonden | |
ons ontbonden. |
3 | God en mens, die gaf |
aan het kruis uw leven, | |
roep ons uit het graf, | |
dat wij met U leven. | |
Laat ter bruiloft komen, | |
door U aangenomen, | |
al uw vromen. |
4 | Water werd tot wijn |
waar Gij hebt gesproken. | |
Laat geschonken zijn, | |
met het brood gebroken, | |
meer dan wijn: uw wezen, | |
brood dat ons van vrezen | |
doet genezen. |
5 | Eind en oerbegin, |
bron die ons wil drenken, | |
wijnstok, plant ons in | |
als uw groene ranken; | |
Lam en Herder tevens, | |
Waarheid, Weg en Leven, | |
ons gegeven. |
6 | Eerstgeboren stem, |
spreek de taal der dingen, | |
leer ons het geheim | |
van uw heil bezingen. | |
Noem met nieuwe namen | |
wie hier tot U kwamen. | |
Eeuwig amen. | |
Liedboek voor de Kerken 1973