1 | Jezus, Meester aller dingen, |
Woord van God van den beginne, | |
in het lot der stervelingen | |
brengt Gij tekenen tot stand. |
2 | Gij weerstaat de boze machten, |
storm en ontij, donk're nachten | |
en 't gevaar dat wij niet achten: | |
richt U op en strek uw hand! |
3 | Mozes heeft behoud gevonden, |
Farao ging diep ten onder, | |
Gij doet wonder boven wonder, | |
draag ons naar de overkant. |
4 | Als wij slapen zult Gij waken; |
die als Jona in het water | |
uit de diepte en verlaten | |
riep en niets dan onheil vond. |
5 | Gij hebt, uit de dood verrezen, |
't boos getij terecht gewezen, | |
en het water zal U vrezen, | |
't water brengt ons weer aan land. |
6 | Hoe hebt Gij ons lot gedragen |
om het oude te begraven, | |
Jezus, goede hoop en haven, | |
uitzicht van het nieuwe land. |
7 | Zend uw adem, wend de steven, |
dat uw schepelingen leven | |
door uw goede Geest gedreven | |
met het loflied in de mond! | |
Liedboek voor de Kerken 1973