| 1 | Hoe lieflijk, hoe schoon zijn de schreden |
| op bergen, hoog in 't licht | |
| van wie zich met een woord van vrede | |
| en heil tot Sion richt. | |
| Van ver weergalmt der boden lied: | |
| de Heer regeert, vrees niet. |
| 2 | O hoor, zelfs de wachters gaan zingen |
| met opgewekte stem. | |
| Hun eigen ogen zien de dingen | |
| die aan Jeruzalem | |
| geschieden in des Heren naam. | |
| Hij brengt uw volk weer saam. |
| 3 | Verheugt u, Jeruzalems puinen |
| en laat triomfgeschal | |
| weerklinken over straat en pleinen. | |
| Zingt luide overal: | |
| de Here heeft zijn volk getroost, | |
| zijn heilige stad verlost. |
| 4 | Nu zien alle volken der aarde |
| hoe God zijn macht ontvouwt. | |
| Wie u vervolgden gaan ontwaren | |
| hoe hoog de Heer u houdt. | |
| O Sion, heel de wereld weet | |
| dat God u niet vergeet. |
| 5 | Hoe lieflijk, hoe schoon gaan de schreden |
| van Gods gezanten voort. | |
| In alle landen, alle steden | |
| weerklinkt des Heren woord. | |
| En waar de Heer verzoening bracht | |
| wordt Sions heil herdacht. | |
Liedboek voor de Kerken 1973