2 |
O Heer, uw onweerstaanbaar woord |
|
drijft rusteloos de eeuwen voort |
|
dat mensen ook verzinnen. |
|
En waar de weg onvindbaar scheen |
|
mochten wij door geloof alleen |
|
de tocht opnieuw beginnen. |
|
Gij hebt de vaderen bevrijd |
|
en uit het diensthuis uitgeleid |
|
naar 't land van melk en honing. |
|
Hervorm, herschep ook ons geslacht, |
|
opdat het door de wereldnacht |
|
de weg vindt naar uw woning. |
|
|
|
|
|
|