1 | Morgenglans der eeuwigheid, |
licht aan 't eeuwig Licht onttogen, | |
stel ons deze ochtendtijd | |
uwe heerlijkheid voor ogen, | |
en verdrijf door uwe macht | |
onze nacht! |
2 | Laat als milde morgendauw |
uw genade tot ons komen | |
en de dorstige landouw | |
van ons leven overstromen, | |
ja, verkwik ons door uw troost | |
onverpoosd. |
3 | Laat uw heil'ge liefdegloed |
onze koude werken doden | |
en versterk in ons de moed | |
om, de eeuw'ge nacht ontvloden, | |
voordat wij ten ondergaan, | |
op te staan. |
4 | Breekt de jongste morgen aan, |
geef, o Opgang uit den hoge, | |
dat wij met U opgestaan | |
alle leed vergeten mogen, | |
doe ons opgaan tot uw feest | |
onbevreesd. |
5 | Overstroom ons met uw licht, |
klare Zon van trouw en goedheid. | |
Treed niet met ons in 't gericht, | |
maar verblijd ons met de zoetheid | |
van des hemels zaligheid | |
voor altijd. | |
Liedboek voor de Kerken 1973