| 1 | Jeruzalem, mijn vaderstad, |
| mijn moederhuis, wanneer | |
| zal ik u zien zoals ge zijt, | |
| de bruid van onze Heer? |
| 2 | Daar is geen pijn en geen verdriet, |
| geen afgunst en geen nijd, | |
| en angst en armoe zijn er niet | |
| maar altijd vrolijkheid. |
| 3 | Daar is geen zon, daar is geen maan, |
| geen mist, geen duisternis, | |
| maar 't licht komt van de troon vandaan | |
| waar de Messias is. |
| 4 | En zeker is geen ziekte daar, |
| geen ongeluk, geen dood, | |
| geen boze duivel, geen gevaar | |
| en geen gebrek aan brood. |
| 5 | God geve mij, Jeruzalem, |
| dat ik eens op een dag | |
| een pelgrim aan uw poorten ben | |
| en dat ik binnen mag. |
| 6 | Daar zijn de muren transparant, |
| de deuren parelmoer, | |
| de sterke plaatsen diamant, | |
| zilver en goud de vloer. |
| 7 | De huizen zijn er van ivoor |
| met vensters van kristal, | |
| o mocht ik maar die deuren door, | |
| dan wist ik alles al! |
| 8 | De heiligen staan in het licht |
| en kijken honderd uit | |
| van aangezicht tot aangezicht | |
| met God en met zijn bruid. |
| 9 | Jeruzalem, die grote stad, |
| mijn God was ik er maar | |
| op 't vrolijk heilig huwelijk | |
| een van de gasten daar. |
| 10 | Want hier is alle zoet vermengd |
| met gal en bitterheid, | |
| geluk wordt altijd weer gekrenkt, | |
| hoe nijpen schuld en spijt! |
| 11 | Maar daar is leven een en al |
| verrukking en plezier | |
| en duizend jaren zijn er als | |
| de dag van gist'ren hier. |
| 12 | De stroom des levens vloeit maar aan, |
| de straten in en uit | |
| waarlangs de hoge bomen staan, | |
| het groene levenskruid. |
| 13 | En engelen zitten op een rij |
| als vogels in een boom, | |
| de vreugde gaat er nooit voorbij, | |
| het is als in een droom. |
| 14 | Daar groeit het graan, daar rijpt de wijn |
| voor iedereen te geef | |
| als nectar en als ambrozijn | |
| waarvan men eeuwig leeft. |
| 15 | David is daar met harp en al, |
| koormeester van de stad, | |
| Maria, denkend aan de stal, | |
| zingt het magnificat; |
| 16 | Simeon heft zijn lofzang aan, |
| Mirjam en Hanna zijn | |
| bij alle vrolijkheid vooraan | |
| met trom en tambourijn. |
| 17 | Te Deum zingt Ambrosius |
| en alle vaders mee, | |
| Johannes en Gregorius, | |
| zingen laudamus te. |
| 18 | En Luther zingt er als een zwaan |
| en Bach, de grote Bach, | |
| die mag de maat der eng'len slaan | |
| de lieve lange dag. |
| 19 | De negers met hun loftrompet, |
| de joden met hun ster, | |
| wie arm is, achteropgezet, | |
| de vromen van oudsher, |
| 20 | van alle kanten komen zij |
| de lange lanen door, | |
| het is een eindeloze rij, | |
| de kinderen gaan voor. |
| 21 | Jeruzalem, mijn vaderhuis, |
| mijn moederstad, wanneer | |
| zal ik u zien? Wij zijn op reis | |
| naar u en naar de Heer! | |
Liedboek voor de Kerken 1973