| 1 | Jeruzalem, gij schone stad, |
| hoe staat gij, bruid, in mijn behagen! | |
| Mijn ogen zijn van tranen nat, | |
| mijn harte doet gij naar u jagen. |
| 2 | Hoe boven alle schoonheid schoon |
| ziet mijne ziel uw luister schijnen! | |
| Met u te loven zwicht de toon | |
| van mensenstem en serafijnen. |
| 3 | Schoon vaderland, schoon vaderland, |
| wat glorielicht omgeeft den trone | |
| van God, mijn Heer, aan alle kant! | |
| O, zalig, die u krijgt ten lone! |
| 4 | O Sion schoon, mij enig lief, |
| gij hebt geroofd mijn hart en zinnen, | |
| maar zelfs uw roof doet mij gerief: | |
| nu kan ik u alleen beminnen! |
| 5 | Nu roept mijn ziel: och Heer, wanneer, |
| o wanneer zal ik van hier scheiden? | |
| Naar U, mijn God, haak ik zo zeer, | |
| al wil het vlees mij neerwaarts leiden! |
| 6 | Ik ben hier in het tranendal, |
| de hoge Thabor is daar boven: | |
| Heer, laat mij met der zaal'gen tal | |
| uw majesteit eens eeuwig loven! | |
Liedboek voor de Kerken 1973