| 1 | Geweldige, gedreven wind, |
| die valt met groot gedruis, | |
| die rukt aan muren, dak en bint, | |
| gij vult dit huis. |
| 2 | Uw overdaad van adem stuwt |
| het water voort met macht, | |
| wat God wil bouwen wordt opnieuw | |
| tot stand gebracht. |
| 3 | Wat God wil bouwen is gezaaid |
| en door de dood gegaan | |
| en dat zal kiemen waar Gij waait, | |
| als levend graan. |
| 4 | Geweldige, Gij vult dit huis |
| en slaat de tongen los, | |
| Gij maakt ons vurig dat het bruist | |
| als jonge most. |
| 5 | Gedrevene, uw teugel breekt |
| geliefde banden stuk | |
| en al wat onontbeerlijk leek | |
| wordt ons ontrukt. |
| 6 | Wie zal verduren wat U drijft |
| en wie begeert uw lust: | |
| Gij wakkert aan en gaat te lijf | |
| en kent geen rust. |
| 7 | Gij, die niet te bedaren zijt, |
| laat ons toch tot de oogst, | |
| o storm van vuur en tederheid | |
| niet ongetroost! | |
Liedboek voor de Kerken 1973