| 1 | Gods adem die van boven kwam |
| zet hart en ziel in vuur en vlam | |
| en opent ons de oren | |
| dat wij zijn tongval horen. |
| 2 | De tongen zijn van wind en vuur, |
| het woord is brandend van natuur, | |
| het loopt door alle landen | |
| en opent mond en handen. |
| 3 | Het woord wordt wijd en zijd verstaan, |
| het trekt zich alle dingen aan, | |
| het doet ons ademhalen | |
| en maakt ons wel ter tale. |
| 4 | Luister, dat ademend geluid, |
| God zaait de wind des Geestes uit | |
| om straks een storm te oogsten, | |
| de lof des Allerhoogsten. | |
Liedboek voor de Kerken 1973