| 1 | Toen eenmaal God terneder kwam, |
| kwam Hij in toorn en gloed, | |
| half duisternis, half witte vlam, | |
| de wolken voor zijn voet. |
| 2 | Maar liefelijk en zacht gezind |
| komt Hij de tweede keer. | |
| Zo teder als de morgenwind | |
| daalt nu zijn duif terneer. |
| 3 | Het vuur, op Sinaļ een stroom, |
| een wilde vlammendans, | |
| is nu op ieder hoofd een kroon, | |
| in ieder oog een glans. |
| 4 | De stem die als bazuinen luid |
| neersloeg op 't bevend volk, | |
| met majesteit weerklinkend uit | |
| de donkerzwarte wolk, |
| 5 | die grote stem des hemels vindt |
| nu hartelijk gehoor, | |
| en is als ademtocht van wind, | |
| als geestdrift in het oor, |
| 6 | en vult de kerk van God, en vult |
| de wereld overal; | |
| slechts niet het hart dat in zijn schuld, | |
| zijn trots volharden zal. |
| 7 | Kom Heer, kom wijsheid, liefde, kracht, |
| kom in het oor, o Geest, | |
| en red, Heer, door uw overmacht | |
| wie U bemint of vreest. | |
Liedboek voor de Kerken 1973