| 1 | De dag van onze Vorst brak aan. |
| Zie, Gods gezalfde Koning | |
| gaat tot zijn hemelwoning. | |
| Hoe zal Hij in zijn schoonheid staan | |
| omstraald van morgenlicht | |
| voor 's Vaders aangezicht. |
| 2 | Hij heeft, van dood en graf ontdaan, |
| het leven weergenomen. | |
| Nu is zijn uur gekomen; | |
| Gods paradijs zal opengaan | |
| en heel de hemel wijd | |
| weerkaatst zijn heerlijkheid. |
| 3 | De Vader stelt Hem in de troon |
| als Christus en als Here, | |
| bekleed met macht en ere. | |
| De heerschappij is aan de Zoon, | |
| wiens goddelijk geweld | |
| de laatste vijand velt. |
| 4 | Wie kan zijn hoog en heilig recht |
| ter wereld ooit verbreken? | |
| Wie zal Hem tegenspreken, | |
| die voor zijn kerk en pleit beslecht | |
| en haar na strijd en kruis | |
| voert in het vaderhuis. |
| 5 | O, Heer, die onze Koning zijt, |
| laat niets uw rijk verhind'ren, | |
| en open voor uw kindren | |
| de poorten van uw woning wijd. | |
| Laat, met uw feestkleed aan | |
| ons tot uw bruiloft gaan. | |
Liedboek voor de Kerken 1973