| 1 | Nu de Heer is opgestaan |
| loopt alom het leven uit, | |
| breekt de nieuwe lente aan, | |
| roert zich in het groene kruid. | |
| Heel de aarde die ontwaakt, | |
| looft Hem die haar heeft gemaakt | |
| met een jubelend geluid. |
| 2 | Helder wordt de hemel weer, |
| stralend open overal, | |
| en een zachte zon ziet neer | |
| in ons liefelijke dal, | |
| dat in prille schoonheid blinkt. | |
| Overal in 't rond weerklinkt | |
| vogellied en lof geschal. |
| 3 | Koning van de koude dood, |
| trotse vorst, al was weleer | |
| uw geweld ook nog zo groot, | |
| al waart gij der wereld heer, | |
| nu heeft uit uw bar beleid, | |
| heerst uw ongerechtigheid | |
| over ons geslacht niet meer. |
| 4 | Nu de dood verslagen is, |
| en voorgoed teniet gedaan, | |
| wordt vervuld het lang gemis | |
| breekt het volle leven aan, | |
| en de mens mag, God zij prijs, | |
| het verloren paradijs | |
| onbekommerd binnengaan. |
| 5 | Jezus Christus gaat vooraan |
| in zijn koningsheerschappij; | |
| die de dood is doorgegaan | |
| maakt ons allen waarlijk vrij. | |
| Aan de Vader, Zoon en Geest | |
| is de zege, het is feest. | |
| Van zijn liefde zingen wij. | |
Liedboek voor de Kerken 1973