| 1 | Nu valt de nacht. |
| Het is volbracht: | |
| de Heer heeft heel zijn leven | |
| voor het menselijk geslacht | |
| in Gods hand gegeven. |
| 2 | De wereld gaf |
| Hem slechts een graf, | |
| zijn wonen was Hem zwerven; | |
| al zijn onschuld werd Hem straf | |
| en zijn leven sterven. |
| 3 | Hoe slaapt Gij nu, |
| die men zo ruw | |
| aan 't kruishout heeft gehangen. | |
| Starre rotsen houden U, | |
| rots des heils, gevangen. |
| 4 | 't Is goed, o Heer, |
| Gij hoeft de eer | |
| van God niet meer te staven. | |
| Leggen wij ons bij U neer, | |
| in uw dood begraven. |
| 5 | Hoe wonderlijk, |
| uitzonderlijk | |
| een sabbath is gekomen: | |
| eens voor al heeft Hij het juk | |
| van ons afgenomen. | |
| PAASTIJD: |
Liedboek voor de Kerken 1973