| 1 | O kostbaar kruis, o wonder Gods, |
| waaraan de Prins der glorie stierf; | |
| ik wil om U zijn zonder trots, | |
| ik acht verlies wat ik verwierf. |
| 2 | Bewaar mij dat ik roemen zou |
| dan in mijn Heren Christus dood. | |
| Al wat ik anders noemen zou | |
| is niets bij dit mysterie groot. |
| 3 | O angst en liefde, ondereen |
| vermengd als water en als bloed, | |
| zij wijzen naar het wonder heen | |
| van Hem die op de aarde boet. |
| 4 | Het rode bloed, zijn koningskleed |
| bedekt het schandelijke kruis, | |
| dat wordt door alles wat Hij leed | |
| de levensboom van 't paradijs. |
| 5 | En door zijn dood en door zijn bloed |
| is nu de wereld dood voor mij. | |
| Ik ben gestorven, maar voor goed | |
| van heel de dode wereld vrij. |
| 6 | De aarde zelf is veel te klein |
| voor wie U waarlijk loven wil. | |
| Uw liefde is een groot geheim, | |
| zij vraagt geheel mijn hart en ziel. | |
Liedboek voor de Kerken 1973