| 1 | Zalige ure! vruchtbaar van verblijden, |
| die mij deed horen dat de schone tijden, | |
| zozeer gewenst en van zo menig vrome, | |
| weer zullen komen. |
| 2 | Dat ons de dagen weder zullen keren, |
| dat men zal ingaan in het huis des Heren | |
| en Salems muren met haar schoon' gebouwen | |
| vreugdig aanschouwen. |
| 3 | Stad van vrede, schoonste van de steden, |
| ik wens u toe wel duizend zaligheden | |
| en die u minnen bid ik dat ten zegen | |
| God zij genegen! |
| 4 | Wat is de reden dat ik ganse nachten, |
| gehele dagen wens in mijn gedachten, | |
| dat gij nooit zegen en geluk moet derven | |
| maar eeuwig erven? |
| 5 | Omdat de Here dien wij moeten pogen |
| dienstvaardig te eren uit al ons vermogen | |
| u tot zijn woning die gij steeds moet wezen | |
| heeft uitgelezen. | |
Liedboek voor de Kerken 1973