| 1 | 'k Hef, vol verlangst, van dag tot dag mijn ogen |
| om hulp en uitkomst bergwaarts heen. | |
| Mijn hulp komt van de Heer alleen, | |
| die 't aardrijk schiep en 's hemels ruime bogen | |
| door zijn vermogen. |
| 2 | Hij zal uw voet van 't spoor niet laten glijden; |
| Hij, uw vertrooster in 't verdriet, | |
| de wachter Isrels sluimert niet; | |
| zijn wakend oog zal u in alle tijden | |
| van ramp bevrijden. |
| 3 | De Heer zal u beschermen als voor dezen, |
| is schaduw aan uw rechterhand, | |
| opdat bij dag der zonne brand, | |
| noch 's nachts de maan u hinderlijk moog' wezen, | |
| of leed doe vrezen. |
| 4 | De Heer zal u in onheil en gevaren |
| met gunstig' ogen gadeslaan; | |
| Hij zal, waar ge in of uit moogt gaan, | |
| van nu tot in uw laatste levensjaren | |
| u steeds bewaren. | |
Liedboek voor de Kerken 1973