| 1 | Er is een roos ontloken |
| uit barre wintergrond, | |
| zoals er was gesproken | |
| door der profeten mond. | |
| En Davids oud geslacht | |
| is weer opnieuw gaan bloeien | |
| in 't midden van de nacht. |
| 2 | Die roos van ons verlangen, |
| dat uitverkoren zaad, | |
| is door een maagd ontvangen | |
| uit Gods verborgen raad. | |
| Maria was bereid, | |
| toen Gabriël haar groette | |
| in 't midden van de tijd. |
| 3 | Die bloem van Gods behagen |
| heeft, naar Jesaja sprak, | |
| de winterkou verdragen | |
| als allerdorste tak. | |
| O roos als bloed zo rood, | |
| God komt zijn volk bezoeken | |
| in 't midden van de dood. | |
Liedboek voor de Kerken 1973