| 1 | Kom tot ons, scheur de heem'len, Heer, |
| daal, Heiland, uit uw hemel neer. | |
| Ruk open, rijt ze uit het slot, | |
| de hemeldeuren, Zoon van God. |
| 2 | Dauwt, heem'len, schenk u maat'loos uit, |
| daal, Heer, als dauw op dorstig kruid. | |
| Gij wolken, breekt in regens neer, | |
| regent de Heiland, Isrels Heer. |
| 3 | Breek, aarde, uit, breek uit in pracht, |
| dat berg en dal van lente lacht. | |
| O aarde, wek die roze rood, | |
| ontspring, Heer, aan der aarde schoot. |
| 4 | Waar blijft Gij toch, o 's werelds troost, |
| die wij verbeiden onverpoosd? | |
| O daal toch uit uw hoog paleis | |
| in ons verloren paradijs. |
| 5 | Gij klare zon, gij schone ster, |
| door ons aanschouwd van eind'loos ver, | |
| o zon ga op, o zonneschijn, | |
| laat ons niet in het donker zijn. |
| 6 | Wij zijn hier in zo grote nood, |
| wij leven allen naar de dood. | |
| O kom, en voer met sterke hand | |
| ons weer terug in 't vaderland. | |
Liedboek voor de Kerken 1973