1 | Als Koning opgetreden |
en heerser van 't heelal, | |
wees dan, o Heer, aanbeden | |
met lied'ren overal! |
2 | De lichten zijn ontstoken, |
de liefde wordt gevierd, | |
het leven is ontloken, | |
de bruid heeft zich versierd. |
3 | Zo blakende van minne |
in alle waardigheid: | |
het smetteloze linnen | |
van de rechtvaardigheid. |
4 | Het ongerepte leven |
zo blinkende gekleed, | |
uit draden saamgeweven: | |
de daden die men deed. |
5 | De bruiloft is gekomen, |
de tafel aangericht. | |
Vergeten zijn de dromen, | |
gedaan is het gericht. |
6 | En wat is ons geboden |
aan deze blanke dis? | |
Die zelf het brood der broden, | |
de wijn der ranken is. |
7 | Hoe zalig die zich laven, |
van vreugde dronken zijn! | |
Hij is de overgave, | |
hij wil geschonken zijn. |
8 | Hij is de wijn, de zoete, |
die nimmermeer verschaalt, | |
het Lam dat voor ons boette | |
en dat nu zegepraalt. |
9 | O land van melk en honing, |
o water dat ons wast! | |
Zo laat er in zijn woning | |
vrolijk zijn toegetast! | |
Liedboek voor de Kerken 1973