| 1 | Al wie het woord zal horen |
| en doet het daarna niet | |
| is als een mens die ziet | |
| het eigen aangeboren | |
| gelaat | |
| zo 't in de spiegel staat. |
| 2 | Maar heeft hij 't al geweten, |
| dit beeld van zijn bestaan, | |
| daarna zijns weegs gegaan | |
| terstond is hij 't vergeten | |
| en ziet | |
| doch kent zichzelve niet! |
| 3 | Ons beeld, ons ware wezen, |
| woord Gods in eigen vlees, | |
| volmaakt en zonder vrees, | |
| staat in de wet te lezen | |
| zo doet | |
| wat zalig is en goed. | |
Liedboek voor de Kerken 1973