1 | Er heeft een stem gesproken, |
de Heer was daar! | |
Antwoordt Hem vastbesloten, | |
staat voor Hem klaar |
2 | Behoudt het woord, de gaven, |
met wakk're zin; | |
volhardt uw taak te dragen | |
en leeft daarin! |
3 | Hebt Gij uw knecht genodigd? |
Wie ben ik, Heer? | |
Roekeloos, kleingelovig, | |
zwak en niets meer. |
4 | Het woord, van God gegeven, |
brengt ommekeer, | |
het voedt ons in het leven, | |
is vol verweer. |
5 | Houdt hoog zijn naam en wetten, |
strijdt onbevlekt. | |
Niets kan het heil beletten, | |
dat Hij verwekt. |
6 | Leer ons eenvoudig leven |
niet afgeleid. | |
Wie zich aan Hem wil geven | |
sta steeds bereid. |
7 | De tijden slaan als golven |
over ons hoofd. | |
Wie in Hem blijft geloven | |
wordt niet verdoofd. |
8 | Wie durft met Hem te lijden, |
Hem toegewend? | |
De Heer kent al de zijnen: | |
het fundament! |
9 | Vlucht voor wat dwaas bekoorde, |
keert daarvan af. | |
Leeft uit gezonde woorden, | |
weest nimmer laf. |
10 | De schepping wordt geheiligd |
door het gebed, | |
en wat het woord beveiligt, | |
blijft onbesmet. |
11 | Aan Hem is eeuwig eigen |
onsterf'lijkheid. | |
Wie Hem behoort zal krijgen | |
hoop in de tijd. |
12 | Wie zich in dienst verlooch'nen |
door oefening | |
zullen door Hem vermogen | |
dit goede ding. |
13 | Straks is de strijd beëindigd, |
de loop volbracht, | |
de Rechter reikt de zijnen | |
de krans die wacht. |
14 | Eens zal de Heer verschijnen |
te zijner tijd, | |
Hij zal niet langer zijn in | |
onzichtbaarheid. |
15 | Dan doet Hij ons aanschouwen |
wat was verhuld, | |
en wat ons was onthouden | |
wordt dan vervuld. |
16 | De koning nu der eeuwen, |
eeuwig de Heer, | |
heerlijk, onzienlijk, enig, | |
zij kracht en eer! | |
Liedboek voor de Kerken 1973